ماهنامه صبا
فیلم «بالا رو نگاه نکن»، نه علمی است نه تخیلی نه کمدی نه فانتزی نه درام نه نقادانه و نه اعتراضی و شاید تنها نکته فیلم بازی خوب دیکاپریو باشد و شوخی‌های بی‌مایه و کم‌مایه‌ی آمریکایی مآبانه درنیامده است.
با نقد فیلم بالا رو نگاه نکن «Dont Look Up» به سراغ یکی از آخرین فیلم‌های کمدی و علمی‌تخیلی سال ۲۰۲۱ می‌رویم.
حضور بازیگرانی همچون دیکاپریو، جنیفر لارنس، مریل استریپ، کیت بلانشت، جونا هیل و… در فیلمی تحت عنوان علمی‌تخیلی‌کمدی نوید بخش دو ساعت و بیست دقیقه‌ای جذاب را به بیننده می‌دهد.
مخصوصا اگر آخرالزمان هم نزدیک باشد. داستان فیلم بالا رو نگاه نکن سر راست واضح و نسبتا قابل پیش‌بینی است. چیزی که در این فیلم قابل توجه است نوع پرداخت و روایت این داستان کلیشه‌ای است. ادامه متن حاوی اسپویلر است.
به بالا نگاه نکن یک فیلم علمی تخیلی طنز آمریکایی محصول سال ۲۰۲۱ به نویسندگی تهیه کنندگی و کارگردانی آدام مک کی است.
در این فیلم لئوناردو دی کاپریو و جنیفر لارنس به عنوان دو ستاره‌شناس سطح پایین تلاش می‌کنند تا از طریق یک تور رسانه‌ای به بشریت درباره یک ستاره دنباله‌دار که قرار است به زمین بخورد هشدار دهند.
کیت دیبیاسکی، دانشجوی فارغ التحصیل نجوم از دانشگاه ایالتی میشیگان وجود یک ستاره دنباله‌دار ناشناخته را کشف می‌کند.
دکتر راندال میندی محاسبه می‌کند که راه دنباله‌دار از مسیر زمین عبور می‌کند و حدود شش ماه دیگر برخوردی اتفاق می‌افتد و تمام حیات را در این فرآیند از بین می‌برد.
از اولین نکاتی که در کارگردانی فیلم توجه را جلب می‌کند و از ملالِ فیلم می‌کاهد پس و پیش نشان دادن وقایعِ لحظه‌ای و فلش‌بک‌های ریتمیکی است که زده می‌شود.
نکته بعدی پلان‌های بسته‌ای است که هیچ کارکردی در فیلم ندارد و انسان را با این فرضیه روبرو می‌کند که: “کارگردان هرچی بلد بوده رو می‌خواسته رو کنه”. او تکنیک را کارگردانی کرده نه فیلمش را.
در ادامه نقد به بالا نگاه نکن کیت و رندال با همراهی محققی به نام تدی اوگلتورپ برای ارائه یافته‌های خود به کاخ سفید می‌روند.
اما با بی‌تفاوتی جانی اورلئان، رئیس‌جمهور ایالات متحده و کارکنانش، از جمله پسرش، رئیس ستاد و جیسون اورلئان، مواجه می‌شوند.
تلاش برای اطلاع رسانی به مردم از طریق یک برنامه تلویزیونی نیز با شکست مواجه می‌شود.
در تحلیل بالارو نگاه نکن با مفهومی به نام پست تروث (پساحقیقت) رو برو می‌شویم، اما مع الاسف به این مفهوم در فیلم به سطحی‌ترین و مستهجن‌ترین شکل نگاه شده است.
کیت جلوی دوربین در فضای مجازی به شکل آنتی‌پاتیکی پخش می‌شود. در همین اثنا اورلئان (اولین رئیس جمهورِ فرضیِ زنِ ایالات متحده آمریکا با بازیِ بدِ مریل استریپ) درگیر یک رسوایی جنسی می‌شود و تهدید ستاره دنباله‌دار را برای منحرف کردن اذهان مورد توجه قرار می‌دهد.
این خبر در نهایت توسط رسانه‌ها منتشر می‌شود و پرتاب یک سفینه فضایی که می‌تواند دنباله دار را مورد اصابت قرار دهد و منحرف کند و سیاره را نجات دهد، اعلام می‌شود. با این حال زمانی که پیتر ایشرول میلیاردر فناوری و سرمایه‌گذار برجسته اورلئان (که به نوعی استیو جابز را مسخره می‌کند) متوجه می‌شود که این دنباله‌دار از تریلیون‌ها دلار مواد معدنی گرانبها تشکیل شده است.
با نقد فیلم به بالا نگاه نکن متوجه می‌شویم این فیلم نه علمی است نه تخیلی نه کمدی نه فانتزی نه درام نه نقادانه و نه اعتراضی. این فیلم از نظر بنده هیچ‌چیز نیست. شاید تنها نکته فیلم بازی خوب دیکاپریو باشد.
شوخی‌های بی‌مایه و کم‌مایه‌ی آمریکایی مآبانه درنیامده است. رهگذری رد می‌شود و صحبت‌های لارنس را در مورد نابود شدن زمین می‌شنود و از او می‌پرسد: واقعا؟ لارنس در پاسخ می‌گوید: نه در مورد یه بازی ویدیویی حرف می‌زدم. این نهایت کمدی این فیلم است.
در ادامه بررسی به بالا نگاه نکن عملیات در مرحله پرتاب لغو می‌شود. کاخ سفید تصمیم گرفته است که از این دنباله‌دار با تقسیم آن به قطعات کوچک‌تر قابل بازیابی بهره‌برداری تجاری کند.
نگاهِ نمادین کارگردان هم خوب کار نکرده است. دیکاپریو: نماینده کسانی که زود آسیمیله می‌شوند. لارنس: نماینده قشر بیدار و آگاه. بلانشت: نماینده مدیایی که مردم را احمق فرض می‌کند (شما بخوانید به حماقتش می‌افزاید).
استریپ: نماینده سیاست و بقیه که عوام الناس هستند و احمق. این دنیای فیلم بالارو نگاه نکن است که به سطحی‌تری حالت موجود با موجودیتش به شعور مخاطب توهین می‌کند.
طرح اورلئان و ایشرول برای تقسیم دنباله دار با شکست مواجه می‌شود و آن‌ها به همراه گروهی از ثروتمندان آمریکایی با یک سفینه فضایی که برای یافتن نزدیک‌ترین سیاره شبیه به زمین طراحی شده است فرار می‌کنند.
در صحنه‌ای که بیست و دو هزار سال بعد اتفاق می‌افتد کشتی ریاست جمهوری در یک سیاره سرسبز بیگانه فرود می‌آید. مسافران آن از خواب برودتی بیدار می‌شوند و نگاهی به محیط اطراف می‌اندازند و بلافاصله توسط حیوانات وحشی سیاره مورد حمله قرار گرفته و کشته می‌شوند.
جنیفر لارنس دیکاپریو و باقی بازیگران این فیلم بعد از دیدنش شاید تجدید نظری در مورد انتخاب پروژه‌های آتی خود داشته باشند. بازی دیکاپریو بالارو نگاه نکن را قابل تحمل کرده است، اما از ملالش نکاسته.
میک لاسال از سانفرانسیسکو کرونیکل فیلم را تحسین کرد و نوشت: “به بالا نگاه نکن شاید خنده‌دارترین فیلم سال ۲۰۲۱ باشد. افسرده‌ترین فیلم نیز هست و این ترکیب عجیب و غریب تجربه‌ای بی‌نظیر را رقم می‌زند.
دیوید رونی از هالیوود ریپورتر این فیلم را یک طنز بدبینانه و غیرقابل تحمل و پر شده با ستاره‌هایی که ادعا می‌کنند درباره بی‌توجهی سیاسی و رسانه‌ای به بحران آب و هوا اظهار نظر می‌کند، اما واقعا آن را بی اهمیت جلوه می‌دهد، ارزیابی کرد.
۵۶ ٪ از ۱۹۳ بررسی مثبت هستند. با میانگین امتیاز ۶.۲ از ۱۰. اجماع انتقادی این وب‌سایت می‌گوید: “به‌بالا نگاه نکن هدفش آن‌قدر بالاست که خار‌های پراکنده‌اش به طور مداوم فرود بیاید، اما طنز ستاره‌دار آدام مک‌کی به هدف خود یعنی مربع انکار جمعی برخورد می‌کند. ”
Metacritic که از میانگین وزنی استفاده می‌کند بر اساس ۴۴ منتقد، امتیاز ۵۲ از ۱۰۰ را به این فیلم اختصاص داد که نشان دهنده “بررسی‌های مختلط یا متوسط” است.
بازیگران Dont Look Up
منبع: فیگارو
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است