ماهنامه صبا
به جرات می‌گویم در ساخت سریال می‌توانیم جزو برترین‌های آسیا باشیم وهمه این‌ها مواردی است که موجب جذب مخاطب به تلویزیون می‌شود.
حدود سه سال پیش بود که طرح سریال‌مهیار عیار از طرف سیمافیلم به بهروز مفید پیشنهاد شد. قصه روایتگر راهزنی است که متحول و روحش توسط یک مرد خریداری می‌شود. در نهایت زندگی‌اش به سمت مسیر دیگری می‌رود. این عیار تاریخی به‌دلیل استعداد، توانایی و هوشی که دارد، می‌تواند مشکلات مردم را حل کند. از دیگر نقاط تمایز مهیار عیار باید به پرستاره بودن آن اشاره کرد. آن‌طور که پیش از این هم اعلام شده بود، بازیگران زیادی مقابل دوربین رفتند و تعداد زیادی هم قرار است به مرور و در بخش‌های مختلف، جلوی دوربین مهیار عیار قرار بگیرند. باقریان هم گفته بود ۳۰۰بازیگر دیالوگ‌گو دراین سریال حضور دارند سامرند معروفی، بازیگرسریال‌هایی چون: مینو،در کنار پروانه‌ها، خانواده دکتر ماهان و بیگانه‌ای با من است، یکی از بازیگران مجموعه مهیار عیار است. گفتگوی ماهنامه صبا با این بازیگر را در ادامه می‌خوانید.
اول ازهمه فیلمنامه و نقش برایم جذاب بود. اما فاصله سنی زیادی با نقش داشتم و این یک چالش برای من به حساب می‌آمد، از طرفی پیشترسابقه همکاری با آقای مفید تهیه کننده «مهیارعیار» را داشتم و همواره از پیشنهادهای ایشان با جان و دل استقبال می‌کنم. حضور بازیگران درجه یک که همگی از دوستانم هستند هم از دلایل دیگر پذیرش این کار بود. ضمن اینکه گرچه با سید حاتمی کارگردان این سریال قبلا تجربه همکاری نداشتم ولی چون کارهای قبلی ایشان را دیده بودم دوست داشتم با ایشان همکاری کنم واز همکاری با ایشان بسیار لذت بردم.
مهیار عیارسریالی تاریخی است و من به کارهای تاریخی علاقمند هستم و شخصیت شیخ محمد دردشتی چون شاگرد شیخ بهایی بود برایم جذابیت داشت، ولی چون اطلاعاتی از این شخص در تاریخ نیافتم سعی کردم از خودم به این کارکتر اضافه کنم و مطالعات تاریخی‌ام برای بازی در این کاراکتر کمک کننده بود. حکیم محمد دردشتی طبیبی است در دوران صفویه که از شاگردهای شیخ‌بهایی محسوب می‌شود که البته به‌جز شغل طبابت، چون انسان عالمی بوده و روی علوم مختلف تسلط داشته و مورد احترام بزرگان شهر قرار گرفته، افراد بسیاری برای حل مشکلات‌شان به او مراجعه می‌کردند. اتفاق جالبی که برای من افتاده این است که اولین‌باری که مقابل دوربین یک سریال تلویزیونی سال ۱۳۷۹ در اصفهان رفتم و بازی کردم سریال «شیخ‌بهایی» بود. اتفاقا جزو یکی از شاگردان شیخ‌بهایی در آن سریال بودم؛ بنابراین حضورم در این سریال شبیه به اولین کاری است که بازی کردم و این اتفاق برایم جالب است.
در طول دوره ای که این سریال را بازی می کردم همزمان کارگردانی سریال دیگری را برعهده داشتم که این دو کار چهار شبانه روز با هم تلاقی پیدا کرد و این همزمانی چالش اصلی من در این سریال بود؛ چون صبح‌ها در مهیار عیار بازی می‌کردم و از عصر تا فردا صبح، سریال خودم را کارگردانی می‌کردم و این رویه چهار شبانه روز ادامه داشت بدون اینکه بتوانم استراحت کنم و تاکنون چنین موردی برایم اتفاق نیافتده بود و اگرچه سخت بود ولی خدا را شکر از عهده آن برآمدم. چالش دیگری وجود نداشت و همکاری با این تیم برایم بسیار لذت بخش بود.
هرکاری یک تجربه تازه است که برای آموختن نکته‌های تازه باید از هرفرصتی استفاده کرد. ضمن اینکه من همواره سعی می‌کنم علاوه بر پیشکسوتانی همچون سیامک صفری، از بازیگران جوان نیز بیاموزم چون دارای نگاه نو و جدیدی هستند که می‌توان از آن بهره برد. از طرفی خودم به کار تاریخی خیلی علاقه دارم و به‌واسطه همین علاقه بالطبع در این زمینه مطالعه زیاد دارم و برای این کار هم مطالعات زیادی داشتم که دستاوردی بسیار برایم داشت.
من با این کارکتر هیچ شباهتی نداشتم چون من در عرصه هنرفعالیت دارم و این شخصیت شیمیست بود ولی به دلیل علاقه زیاد به تاریخ، همان طور که اشاره کردم، مطالعه زیادی در موضوعات تاریخی داشته‌ام. بنابراین در چنین کارهایی سعی می‌کنم خودم را به آن کارکتر شبیه کنم. در کار رئالیستی شاید شباهت‌هایی با کاراکتر وجود داشته باشد ولی در کار تاریخی چون مربوط به گذشته است و دارای زیست متفاوتی هستیم شباهت زیادی وجود ندارد.
به‌واسطه نقشی که در این سریال دارم، گریم خاصی هم برای این کاراکتر طراحی شده؛ به هر حال باید شبیه به افرادی می‌شدم که در آن دوران زندگی می‌کردند که یکی از گریم‌های خوب و دوست‌داشتنی است که من تا به امروز در یک اثر نمایشی داشته‌ام.
همه سکانس‌ها برای من جذاب بود، چون فیلمنامه بسیار خوب و قدرتمند نوشته شده بود برای همین همه فیلمنامه را دوست داشتم اما سکانس‌هایی که با نقش «شاهک» بازی می‌کردم از این بابت که پسری راهزن برای کمک نزد من آمده تا سربه راه شده و آینده موفقی داشته باشد برایم شیرین‌تر بود. دوباره تاکید می‌کنم که این اولین بار بود که مقابل دوربین این کارگردان می‌رفتم اما به قدری کاربلد بوده است که از همان ابتدا تعامل و ارتباط خوبی با هم پیدا کردیم و این باعث جذابیت بیشتر سریال شد.
قطعا بازی با همه همکارانم برایم لذت بخش بوده است ولی همکاری با دوستانی همچون کامران تفتی، رامین ناصر نصیر، مهرداد ضیایی، حمیده مقدسی که درگذشته باهم بازی کرده‌ایم لذت بخش‌تر است و کار کردن با پیشکسوت‌هایی همچون آقای سیامک صفری که استاد بنده در بازیگری هستند برای من افتخار است. از طرفی خوشحالم باز هم در کاری بازی می‌کنم که آقای مفید تهیه‌کننده آن است، چون اعتقاد دارم ایشان یکی از کاربلدترین و بهترین تهیه‌کننده‌هایی است که من تا به امروز با ایشان کار کردم. اطمینان دارم این سریال هم یکی از کارهای پربیننده ایشان خواهد بود.
عوامل بسیار زیادی در این امر موثر است و اولین مسئله نوشتن فیلمنامه‌های خوب است که نباید ساده از کنار فیلمنامه های گذشت. ما در ایران از هزار سال قبل گنجینه‌های مکتوب از قصه و داستان داریم وگمان نمی کنم هیچ کشوری به اندازه ما قصه و حکایت‌های تاریخی داشته باشد؛ از فردوسی و نظامی گرفته تا دوره معاصر و ما باید از این گنجینه ملی برای نوشتن فیلمنامه‌های خوب استفاده کنیم از طرفی باید سرمایه لازم برای تولید چنین فیلم‌هایی در اختیار تهیه کننده قرار گیرد تا بتوان ازعوامل توانمند و حرفه ای بهره برد برای مثال در سریال «مهیارعیار» فیلمبرداری، نورپردازی و طراحی صحنه و… خوبی انجام شده که برای بیننده چشم نواز است و این موارد توسط تماشاگران سریال به من بازخورد داده شده است. در این سریال همه بازی‌ها خوب است و این یعنی احترام به مخاطب، چون بیننده امروزه به راحتی به سریال های روز دنیا دسترسی دارد و ما باید خودمان را در سطح فیلم‌های خوب بالا ببریم چون توانایی لازم در این عرصه وجود دارد و به جرات می‌گویم در ساخت سریال می‌توانیم جزو برترین‌های آسیا باشیم وهمه این‌ها مواردی است که موجب جذب مخاطب به تلویزیون می‌شود.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است