ماهنامه صبا
یکی از موضوعات محوری داستان فیلم مرد آرام، کودک همسری است. اگرچه در انتهای فیلم که حالتی نمادگونه پیدا می‌کند، کارگردان عملا کودک همسری را کنار می‌گذارد، اما مسیر حرکت فیلم چیز دیگری را نشان می‌دهد.
یکی از موضوعات محوری داستان فیلم مرد آرام، کودک همسری است. اگرچه در انتهای فیلم که حالتی نمادگونه پیدا می‌کند، کارگردان عملا کودک همسری را کنار می‌گذارد، اما مسیر حرکت فیلم چیز دیگری را نشان می‌دهد.
با وجود حضور پررنگ مهاجران افغان در ایران طی چند دهه گذشته و تأثیر قابل توجه آنها بر بافت اجتماعی و اقتصادی کشور، بازنمایی آنها در سینما و دیگر رسانه‌های ایرانی به‌طور قابل ملاحظه‌ای کم بوده و عموماً با کلیشه‌ها و نگاه‌های سطحی همراه بوده است. این کم‌توجهی ها دلایل مختلفی از قبیل کمبود فرصت‌ها و حمایت، ترس از جنجال و انتقاد و محدودیت ها و ملاحظات سیاسی بوده است. با این دیدگاه فیلم مرد آرام اثری ارزشمند است که مستقیم به زندگی افغانستانی‌های ساکن ایران می‌پردازد و آن را دستمایه فیلم قرار می‌دهد.
در وهله اول امتیاز فیلم مرد آرام به کارگردانی بهنوش صادقی موقعیت افغانستانی‌ها است که به شناخت و درک بهتر این افراد در جامعه کمک می‌کند. زیست افغانی‌ها، نحوه انتخاب همسر، کودک همسری و مسائلی که با آن روبه‌رو هستند. اگرچه نقش آفرینی بازیگر پیشکسوت سینما مهدی هاشمی، در نقش مرد سالمند با گویش افغانی نقطه قوت این فیلم بود.
ریتم فیلم در ابتدا کند و تا حدودی خسته کننده است اما در ادامه راه می‌افتد و با ورود خواستگار قبلی نوبهار(دختر افغانی) همراه‌کننده، جذابتر و پرتعلیق می‌شود. به بیان دیگر داستان در کنار چالش‌های افغانی‌ها در ایران با گره مثلث عشقی نیز مواجه می‌شود.
فیلم هم به نقد کودک همسری می‌پردازد و هم به نوعی آن را توجیه می‌کند. این تناقض در پیام فیلم، می‌تواند موجب سرگردانی مخاطب و کاهش تأثیرگذاری آن شود. تغییر شخصیت دختر و حضور مرد به عنوان “درمانگر” می‌تواند پیام اصلی فیلم که محکوم کردن کودک همسری است را تضعیف کند.
بهنام مزینانی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است