درست است که به‌طور مثال بخش نینا یا ویزل باعث نزدیک‌تر شدن ما به شخصیت‌ها می‌شود، اما صحنه‌های متعلق به جی‌آی ربات و فرانکشتاین نسبت به دیگر شخصیت‌ها به عقیده من جذابیت بیشتری دارند. درواقع این بخش‌ها نگاه جالب توجهی از آن‌ها می‌دهد که برخلاف بسیاری از شخصیت‌ها تغییری نکرده‌اند، بلکه صرفا خود شخصیت واقعی‌ایشان را قبول کرد‌ه‌اند. به‌طور مثال فرانکشتاین اگر کسی را که از او مراقب می‌کند، می‌کشد که از نگاه او این حرکت دلسوزی و کاملا انسانی است. این موضوع باعث می‌شود شخصیت فرانکشتاین عمق بیشتری پیدا کند و صرفا شخصیتی نباشد که دنبال معشوقه خودش است.

درست است که تمرکز اصلی انیمیشن روی فرانکشتاین نیست، اما او درواقع بهترین شخصیت انیمیشن است که در لحظاتی مثل یک بچه عمل می‌کند و در لحظاتی مثل یک قاتل بی‌رحم ظاهر می‌شود یا در لحظاتی یک هیولای عاشق و دلباخته است که نمی‌تواند واقعیت را ببیند و همه‌چیز را رویایی و عاشقانه می‌بیند. چنین تناقضاتی باعث شده است فرانکشتاین شخصیتی جذاب‌تر در مقایسه با دیگر شخصیت‌های انیمیشن تبدیل شود که درواقع از همان ابتدا می‌توانیم تکلیف خود را با آن‌ها روشن کنیم و قرار نیست با کارهای آن‌ها شوکه یا غافلگیر شویم.

از این موارد بگذریم انیمیشن بخش‌های زیادی از استایل کارهای جیمز گان را به ارث برده است، اما همانطور که جلوتر گفتم با استفاده از فلش‌بک‌ها می‌خواهد کار متفاوتی انجام دهد. فلش‌بک‌ها تا حدودی تصمیمات بعدی شخصیت‌ها را به ما می‌گوید و به‌طور مثال کار آخر ویزل یا نینا برای ما قابل درک می‌شود یا اینکه چرا عروس درنهایت قرار است به یک شخصیت اهمیت دهد. خبر خوب در مورد انیمیشن این است که قرار نیست خبری از پایان‌ فیلم‌های گان داشته باشد. خیلی خلاصه بگویم گان به‌طور کلی در بخش پایانی به سراغ یک صحنه اکشن می‌رود که در آن شخصیت‌ یا شخصیت‌ها باید با یک ارتش بیگانه مواجه شوند.

حالا این وسط شاهد یک صحنه احساسی و مرگ دلخراش هم هستیم. گان در اینجا تا حدی از این ایده کلی فاصله گرفته است و پایانی نسبتا متفاوت را ارائه می‌کند. بخش‌هایی از پایان انیمیشن Creature Commandos تا حد زیادی قابل پیش‌بینی است و می‌توانیم حدس بزنیم که چه اتفاقی ممکن است رخ دهد یا درنهایت واقعا چه کسی درست می‌گوید. اما گان برخلاف فیلم‌های خود اینجا کمی متفاوت عمل کرده است و به‌جای اینکه در بخش پایانی یک جنگ بزرگ ترتیب دهد، تصمیم می‌گیرد این کار را زودتر انجام دهد تا در قسمت آخر تصمیمات متفاو‌ت‌تری بگیرد.

البته گان به‌طور کلی روش آثار خود را تغییر نداده است، اما نوع قرار دادن اتفاقات کمی متفاوت است و همین می‌تواند باعث شود من بیننده احساس کنم او خود را تکرار نکرده است. او به‌جای اینکه در پایان به سراغ این مبارزات برود، تصمیم گرفته است تا آن را زودتر اجرا کند و در عوض شاهد صحنه‌ای هستیم که باعث می‌شود بیننده در مورد سرنوشت شخصیت‌ها دچار شک و تردید شود. چنین احساسی که به‌طور مثال نینا چه تصمیمی می‌گیرد یا درنهایت چه اتفاقی برای شاهدخت می‌افتد، باعث می‌شود بخش پایانی آن بتواند به بخش قدرتمند آن تبدیل شود.

درواقع تصمیمی که عروس می‌گیرد تا اتفاقی که درنهایت رخ می‌دهد، چیزی است که باعث متمایز شدن انیمیشن می‌شود. صد البته طبق انتظارم شخصیتی کشته شد که درست است تاثیر گذاری خودش را داشت، اما آینده خاصی هم نداشته است و می‌توان گفت گان محافظه‌کارانه عمل کرده است. درست است که قسمت پایانی بهترین اپیزود آن نیست، اما از آنجایی‌که انیمیشن در طول ۷ قسمت خود بالا و پایین زیادی داشته است، درنهایت باعث می‌شود شخصیت‌های انیمیشن دارای یک آینده باشند و به سرنوشت جوخه انتحاری تبدیل نشوند.