ماهنامه صبا
انیمیشن موانا ۲ شاید بیشتر نسخه گسترش‌یافته قسمت اول باشد، اما درنهایت قرار نیست اثری خسته‌کننده باشد و تبدیل به یک اثر سرگرم‌کننده و جذاب می‌شود که باعث می‌شود در طول ۹۰ دقیقه بیننده را سرگرم کند.
پس از موفقیت انیمیشن موانا در سال ۲۰۱۶، والت دیزنی سرانجام پس از ۸ سال به سراغ دنباله آن رفت که در این انیمیشن موزیکال موانا به‌همراه مائووی و گروهی از دریانوردان کاملا جدید و غیر معمول یک سفر دریایی جدید را آغاز می‌کند. موانا پس از اینکه با پیامی غیر منتظره از اجداد راه‌یاب خود مواجه می‌شود، باید به دریاهای دور از اقیانوس و در آب‌های خطرناک و گمشده سفر کند تا با ماجراجویی جدیدی مواجه شود که پیش از این آن را تجربه نکرده است. اما سوال این است که انیمیشن موانا ۲ چقدر توانسته است موفق عمل کند.
بدون شک سوال اصلی این است که انیمیشن موانا۲ چه مسیری را قرار است دنبال کند. انیمیشن‌های اخیر دیزنی چندان عملکرد جالبی نداشته‌اند و همین نکته حساسیت را در مورد دنباله یکی از انیمیشن‌های اورجینال برجسته دهه گذشته این استودیو افزایش داده است. یکی از نکاتی که پیش از تماشا انیمیشن نگران آن بودم، تبدیل آن از یک سریال انیمیشنی به یک انیمیشن سینمایی بوده است. اینکه چه تغییراتی در طول روند ساخت رخ داده و چقدر این پتانسیل واقعا وجود داشته است.
اول از همه باید بگویم که انیمیشن موانا ۲ قرار نیست از هیچ نظری جز بخش گرافیک و فنی روی دست قسمت اول بلند شود. البته باتوجه‌به عدم بازگشت سازندگان اصلی این موضوع خیلی هم عجیب نیست، اما این موضوع نباید باعث ناامیدی شود؛ چون اگر ما انتظار مشخص و درستی داشته باشیم احتمالا می‌توانیم از تماشا دنباله موانا هم لذت ببریم. انیمیشن در ابتدا شروع آرامی دارد و به‌نظر می‌رسد که تلاش می‌کند تا داستان و روند کلی خود را شکل دهد. انیمیشن می‌خواهد دنیای خود را بزرگ‌تر کند و در این مسیر نیاز دارد تا موانعی را هم از پیش‌رو بردارد.
یکی از دلایلی که باعث می‌شود ساخت دنباله برای موانا سخت باشد همین نکته است، اما سازندگان با داشتن صبر و حوصله مناسب توانسته‌اند این مشکلات را به‌خوبی مدیریت کنند. بااین‌حال از همان ابتدا یک نکته مشخص است و آن هم این است که سیاست پشت این قسمت مشابه اتفاقی است که در انیمیشن فروزن یا انیمیشن رالف اینترنت را خراب می کند رخ داده است. این به این معنا است که آن‌ها دنیای انیمیشن را با همان ساختار کلی قسمت اول بزرگ کرده‌اند و همین موضوع باعث می‌شود تا احساس کنیم قسمت اول را در یک قالب جدید و بزرگ‌تر داریم تماشا می‌کنیم.
این موضوع باعث می‌شود تا به‌طور کلی یک تجربه تکراری با ظاهری جدید را تماشا کنیم که چه از نظر داستانی و چه از نظر روند کلی اتفاقات تفاوت چندانی بین دو قسمت وجود نداشته باشد. انیمیشن موانا ۲ شاید بیشتر نسخه گسترش‌یافته قسمت اول باشد، اما درنهایت قرار نیست اثری خسته‌کننده باشد و تبدیل به یک اثر سرگرم‌کننده و جذاب می‌شود که باعث می‌شود در طول ۹۰ دقیقه بیننده را سرگرم کند و از تماشا آن احساس بدی نداشته باشیم. درست است که موانا ۲ قرار نیست حکم بازگشت دیزنی را داشته باشد، اما باز هم نشان می‌دهد این استودیو در مسیر بهتری نسبت به آثار قبلی خود قرار دارد.
پس از شروع آرام انیمیشن ما کم کم شاهد بهتر شدن روند داستانی و روایت انیمیشن هستیم و به‌خصوص با ملحق شدن مائووی به موانا انیمیشن روندی را پیدا می‌کند که از آن انتظار می‌رود. همچنین استفاده بهتر از شخصیت‌های نارگیلی در این قسمت کمی به بهتر شدن کلیت داستان انیمیشن کمک کرده است، اما باز هم مشکلی که انیمیشن‌های اخیر دیزنی که نبود شخصیت شرور و منفی کلاسیک است، در این قسمت هم دیده می‌شود. درواقع تهدید این قسمت تا حدودی مشابه قسمت اول است؛ با این تفاوت که در اینجا این موضوع یک تغییر قابل توجه کرده است.
به‌صورت کلی هدف موانا دوباره خنثی کردن یک طلسم دیگر است تا بتواند با آن با دیگر مردمان دریا ملاقات کند و راه را برای سفرهای دریایی بیشتر باز کند. درواقع انیمیشن با گسترش ایده قسمت اول نه‌تنها می‌خواهد دنیای خود را گسترش دهد، بلکه به‌نظر می‌رسد هدف آن‌ها ساخت قسمت‌های بیشتر در دنیای موانا باشد. شاید قسمت دوم از نظر داستانی چندان اثر جدیدی محسوب نشود، اما درواقع به‌نظر می‌رسد که هدف آن بیش از یک دنباله برای فتح گیشه‌ها بوده است و این موضوع به‌خوبی در روند انیمیشن هم دیده می‌شود.
اما انیمیشن برای هم‌سفر کردن دوباره موانا و مائووی زمان زیادی را صرف می‌کند. در این مورد سوالاتی مثل این نکته مطرح می‌شود که آیا برنامه اولیه چیز دیگری بوده است یا اینکه آن‌ها در ابتدا تصمیم داشته‌اند تا روی شخصیت‌های جدید متمرکز باشند. درنهایت این ایده جواب نداده است تا درنهایت بهترین بخش انیمیشن زمانی آغاز شود که موانا و مائووی دوباره هم‌سفر می‌شوند و درواقع آن‌ها زوجی هستند که به این راحتی نمی‌توان با چند شخصیت جدید آن را جایگزین کرد. حتی وجود شخصیت‌های جالبی مثل شخصیت نارگیلی یا خواهر موانا هم می‌توانست استفاده بهتری در این قسمت داشته باشند.
اما سازندگان تلاش کردند تا تمرکز بیشتری روی سه عضو جدید خدمه موانا داشته باشند که شاید شخصیت‌های بدی نباشند، ولی پتانسیل محدودی در طول روایت داستان دارند. در مجموع نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه پایانی انیمیشن جایی است که می‌توان گفت بالاخره آن شروع کند به پایان می‌رسد و انیمیشن روندی را پیدا می‌کند که انتظارش را داریم. اما مشکل اصلی جایی است که انیمیشن در پایان‌بندی خود بسیار قابل پیش‌بینی عمل می‌کند و قرار نیست شاهد اتفاق غیر منتظره‌ای باشیم.
نکته اول نگرانی در مورد هر شخصیت بیهوده است؛ حتی با اینکه صحنه‌های احساسی خوبی در پایان خلق می‌شود و سازندگان کار خود را به‌خوبی انجام داده‌اند، اما زمانی‌که می‌دانیم شخصیتی قرار نیست حذف شود، دلیلی هم برای نگرانی نداریم. صد البته در انیمیشنی که مخاطب اصلی آن کودکان هستند نباید انتظار عجیبی داشته باشیم، اما انیمیشن باز هم می‌توانست کمی ریسک بیشتری به خرج دهد. انیمیشن می‌توانست تصمیماتی بگیرد که باعث شود از فاز محتاطانه خود کمی فاصله بگیرد، اما درنهایت صرفا فرمول قسمت اول را دنبال می‌کند.
پایان‌بندی انیمیشن موانا ۲ به‌طور کلی پایان خوبی است، اما نکته قابل‌توجه جایی است که احساس می‌کنیم داستان انیمیشن کاملا بسته نشده است و ما باید قسمت دیگری را هم مشاهده کنیم. البته کمی به‌نظر پایان انیمیشن شتاب‌زده بوده است و می‌توانست به‌طور مثال ما را برای ادامه ماجرا به قسمت بعدی دعوت کند، اما از آنجایی‌که ظاهرا تضمینی برای ساخت قسمت بعدی وجود نداشته است، احتمالا آن‌ها اتفاقی را که اصولا باید در قسمت بعدی رخ دهد در اینجا ارائه کرده‌اند.
اما انیمیشن موانا ۲ صرفا در بخش داستانی درجا نزده است و شاید بتوان گفت که در بخش‌های دیگر هم نتوانسته است به قسمت اول نزدیک شود. بخش کمدی انیمیشن همچنان قدرتمند است و نمی‌توان گفت که نسبت به قسمت اول ضعیف‌تر شده است و حتی می‌توان گفت که در بخشی از صحنه‌ها مثل شخصیت‌های نارگیلی داستان موفق هم عمل کرده است. اما در مجموع بخش کمدی نسبت به قسمت اول کمی کمرنگ‌تر حس می‌شود و شاید دلیل آن حضور کمرنگ‌تر مائووی باشد که تقریبا بیشتر انیمیشن حضور کمرنگی دارد.
اما پس منظور من چیست؟ دقیقا بخش موزیکال انیمیشن است که درواقع نقطه قوت و برتری انیمیشن موانا محسوب می‌شود. در طول انیمیشن اجراها و آهنگ‌های خوبی را شاهد هستیم که در خدمت داستان هستند، اما خبری از عمق و کیفیت قسمت اول نیست. شاید بخشی از دلیل آن را بتوان به عدم بازگشت لین-منوئل میرندا مرتبط دانست که غیبت او کاملا احساس می‌شود. درواقع ترانه How Far I’ll Go نوشته این بازیگر است که نامزد دریافت جایزه اسکار هم شده است.
نمی‌توان به‌طور کلی گفت که ترانه‌های قسمت دوم ضعیف هستند، اما در مجموع نسبت به قسمت اول افت قابل لمسی را شاهد هستیم و نمی‌توان آن را کتمان کرد. باتوجه‌به تغییرات در تیم سازندگان می‌توان گفت که چنین افتی قابل پیش‌بینی هم بوده است و نمی‌توانم بگویم که از آن شگفت‌زده یا غافلگیر شدم. البته مورد دیگری هم که کمی ناامیدم کرد بدون شک کمبود طراحی دنیاهای متفاوت در انیمیشن است و با اینکه با اثری خوش رنگ و لعاب طرف هستیم، اما کمبود دنیاهایی با ظاهری متفاوت قابل احساس است.
در هر حال وجود دنیاهای تاریک‌تر یا حتی بی آب و علف می‌توانست تنوع دنیاهای داخل انیمیشن را افزایش داد یا حتی می‌توانستیم انتظار یک دنیای متفاوت‌تر برای موجودات نارگیلی انیمیشن باشیم که متاسفانه این اتفاق رخ نداد. در مورد دیگر بخش‌ها مثل صداپیشگان باید گفت که کیفیت مانند قسمت اول است و تغییر خاصی احساس نمی‌شود و کار صداپیشگان به‌خصوص آلیئی کراوالیو و دواین جانسون رضایت‌بخش بوده است. همچنین همانطور که جلوتر گفتم، انیمیشن در بخش گرافیک و طراحی پیشرفت زیادی کرده که البته قابل انتظار هم بوده است.
انیمیشن موانا ۲ قرار نیست یک اثر ساختار شکن و متفاوت باشد و همچنین قرار نیست روی دست قسمت اول هم بلند شود، اما یکی از آثار سرگرم کننده ۲۰۲۴ محسوب می‌شود که با دنیای رنگارنگ و موسیقی‌های جذابش می‌تواند برای ۹۰ دقیقه کل اعضای خانواده را به خود جذب کند. انیمیشن می‌توانست کمی ریسک بیشتری در داستان خود کند تا اینکه صرفا یک نسخه گسترش‌یافته قسمت اول باشد، اما در عوض زمینه را برای قسمت سوم ایجاد می‌کند که می‌توان امید داشت تغییر بیشتری نسبت به قسمت دوم داشته باشد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است