ماهنامه صبا
در تمام لحظات «آنیه» همراهش بودم و با او همذات پنداری می‌کردم.
فیلمنامه «طوبی» براساس واقعیت در فضایی دراماتیزه ساخته و پرداخته شده، برداشتی آزاد از کتاب «اربعین طوبی» نوشته سیدمحسن امامیان است که سال‌ها پیش تألیف شده است. سودابه بیضایی هنرمند توانمندی است که در این سریال حضور دارد. او حرفه بازیگری را در سال هزار و سیصد و هشتاد و پنج با فیلم «کرد گیس بریده» آغاز کرد و کمی پیش‌تر در سریال طوبی، نقش«آنیه» یک زن متمول عراقی را در کنار شبنم قربانی، امین زندگانی، زهرا سزاور و… بازی کرده است. بیضایی با اشاره به ویژگی‌های این سریال می‌گوید: آنیه شخیتی خاص دارد و علت علاقه من به این شخصیت به دلیل وجوه مختلف این شخصیت است که او را از تیپ خارج کرده و به شخصیت رسانده است. دیدن وجوه مختلف این شخصیت برای مخاطب حتماً جذاب خواهد بود.
بیضایی همچنین دلیل پذیرش این نقش را تفاوت آن با نقش‌های دیگرش، دانسته و می‌گوید: به نظرم برای هر بازیگری، بازی کردن در یک نقش متفاوت می‌تواند در مسیر کار بازیگری‌اش، جالب و جذاب باشد. من هم دوست داشتم خودم را با یک نقش متفاوت محک بزنم.
در این شماره از ماهنامه صبا با سوادبه بیضایی درباره نقش او به عنوان همسر دوم فخرالدین «امین زندگانی»، به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که می‌خوانید.
* با توجه به این‌که شما در سال‌های اخیر نقش‌های متفاوتی در سینما و تلویزیون ایفا کرده‌اید، ابتدا برویم سراغ چگونگی انتخاب این نقش و همکاری شما با سعید سلطانی.
روز اول که برای بازی در سریال طوبی با من تماس گرفتند و درباره نقش با من صحبت کردند، به نظرم آمد که نقش «آنیه» بیشتر به سمت کارکتر می‌رود تا به سمت تیپ. در حالی که نقش‌ها در سریال‌های تلویزیونی بیشتر تیپ هستند و آدم خوب یا بد را نشان می‌دهند.
حالا اگر بخواهیم در واقعیت به انسان نگاه کنیم، هر انسانی وجوه متفاوتی از خشم، نفرت، کینه، عشق و… را در خود بروز می‌دهد و اگر من بخواهم نقشی ایفا کنم، باید انسان را در این موقعیت‌های مختلف نشان دهم. به نظر من «آنیه» تمام این وجوه را داشت، به گونه‌ای که درگیر خشم و حسادت می‌شد، اما همچنان در وجودش عشق نیز وجود داشت. برخلاف تمام شخصیت‌هایی که در این موقعیت گیر می‌کنند، «آنیه» مسیری را انتخاب کرد که عشق هم داشت و باورپذیر بود. از طرفی تیمی که این سریال را کار می‌کرد خیلی برای من اهمیت داشت از جمله آقای سلطانی، آقای زرین‌دست، امیر جهانی، آقای حامد حسینی و نویسنده‌هایی که در طول این پروژه با ما همراه بودند. این موارد باعث شد که من اشتیاق زیادی داشته باشم برای این‌که در پروژه حضور پیدا کنم.
* با توجه به این‌که در سریال «طوبی» تمرکز زیادی بر شخصیت پردازی وجود داشت، شما به چه اندازه به شخصت «آنیه» و آن چیزی که در ذهنتان وجود داشت نزدیک شدید؟
زمانی که بازیگر یک نقش را ایفا می‌کند برگ برنده، نتیجه به دست آمده است. این‌که اول خودش بتواند روح آن کارکتر را درک کند و روح به آن ببخشد تا برای مخاطب باورپذیر باشد. به نظر من بازیگری صرفاً یک کار فیزیکال نیست و بیشتر مرتبط با روح است. در واقع بازیگر بیشتر باید به حقیقت آن کارکتر نفوذ کند، تا بتواند او را درک کند و قابلیت بازی آن را داشته باشد. در آن صورت مخاطب می‌تواند با کارکتر ارتباط برقرار کند. از طرفی دیگر آقای سلطانی در ارتباط با شخصیت پردازی و قصه پردازی بی‌نظیر هستند و در طول پروژه راجع به پیش زمینه قصه و کارکتر توضیحاتی می‌دادند که باعث می‌شد آدم راحت‌تر بتواند کارکتر را برای خودش ملموس سازد.
*«آنیه» را چقدر می‌شناختید؟آیا سکانس یا صحنه‌ای در این سریال وجود داشت که با او بسیار همذات پنداری کرده باشید؟
در تمام لحظه به لحظه و سکانس‌های این کار با «آنیه» همذات پنداری کردم. در واقع زمانی که جلو دوربین می‌رفتم دیگر سودابه‌ای در کار نبود و تماماً «آنیه» بودم. شاید توضیح این موضوع یک مقدار کار سختی باشد، چون این کارکتر برای من کاملا درونی بود. شخصاً سعی می‌کنم در تمام نقش‌هایی که بازی می‌کنم این اتفاق بیفتد. اما چون متریال شخصت «آنیه» تیپ نبود، دست من باز بود برای این‌که بتوانم وجوه انسانی او را بیشتر نشان بدهم. در واقع در تمام لحظات «آنیه» همراهش بودم و با او همذات پنداری می‌کردم.
* با توجه به شرایطی که در زندگی «آنیه» وجود داشت و عشق یک طرفه او به فخرالدین، حس شخصی شما با توجه به ایفای نقش «آنیه» نسبت به وضعیتی که در آن گرفتار شد بود چیست؟ به نظر شما خانم‌ها حاضر هستند که چنین از خود گذشتگی نشان دهند؟
به نظرم کارکتر «آنیه» در موقعیت عجیبی قرار گرفته بود و تنها نیرویی که او را نگه می‌داشت و او را جلو می‌برد، نیروی عشق بود.
من حتی در ارتباط با سودابه هم نمی‌توانم بگویم که آیا می‌تواند چنین از خودگذشتی انجام دهد یا خیر؟ در ارتباط با دیگر زن‌ها هم نمی‌توانم چنین چیزی را بگویم، اما «آنیه» این‌کار را انجام داد. به نظرم روح یک انسان باید خیلی بزرگ باشد و آنقدر در عشق ساکن باشد که بتواند بدون لحظه‌ای شک، به راهی که می‌رود ادامه دهد و چنین از خود گذشتگی انجام دهد. به نظر این کار هر انسانی نیست.
*در اواخر سریال با توجه به این‌که ۳۰ سال از قصه می‌گذرد، گریم‌های بسیار سنگینی روی صورت بازیگران انجام شده بود. از چالش‌هایی که در این زمینه داشتید و تفاوت سنی و تفکری که لازم بود ایجاد شود به ما بگویید.
بله قبلا در یک کار دیگر هم این تجربه را داشتم که سه دهه از زندگی یک شخصیت را می‌دیدیم و در دوران پیری ،گریم سنگین داشتم، اما مجموعه چیزهایی وجود دارد که باید آنقدر درست انجام شود، که آن شخصیت باور پذیر باشد. من مشکلی با گریم‌های سنگین نداشتم چون همان گریم ها و لباس‌های زیاد، به من کمک می‌کردند که من باور کنم «آنیه» در این دهه زندگی‌اش است.
*همکاری شما با گروه بازیگرها در سریال «طوبی» به چه صورت بود؟ با کدام بازیگران راحت‌تر بودید؟ آیا با توجه به تجارب خود، با بازیگران تعامل داشتید یا به چالش یا اختلاف نظری رسیدید؟
در ابتدای این پرسش باید بگویم، انتخاب همه بازیگرها در جایگاهی که بودند درست انجام شده بود، حتی بازیگر‌هایی که یک سکانس یا دو سکانس حضور داشتند. همه در جایگاه درست خودشان بودند و به همین دلیل مجموعه این کار، باعث شد که مخاطب‌ها با سریال طوبی همراه شوند و همه کارکترها را در جایی که هستند بپذیرند و باور کنند. من واقعا لذت بردم از کار کردن با تک تک عزیزان، شبنم قربانی، امین زندگانی، پرویز فلاح پور و همه بازیگرانی که با آن ها بازی داشتم و آن‌ها آنقدر به من حس باور پذیری می‌دادند، که من هم می‌توانستم باورپذیر باشم و باور پذیر بازی کنم.
*اگر بخواهید یک ماجرای جذاب و شخصی از روند ساخت سریال «طوبی» برای ما تعریف کنید، چه خاطره‌ای را بازگو می‌کنید؟
واقعا لحظه به لحظه این کار از لحاظ روند درونی که خودم با کارکتر طی کردم برای من خاطره بود. گاهی کارهایی را که «آنیه» قرار بود انجام دهد، خودم نمی‌توانستم بپذیرم و باور کنم. در ادامه می‌خواهم بگویم که ایفای این نقش به من یک کمک درونی کرد و احساس می‌کنم، ذره‌ای من را از آدمی که قبل بودم، به یک انسان بهتر تبدیل کرد از «آنیه» بسیار یاد گرفتم و به من درس‌های زیادی داد و آورده‌های بسیاری داشت. شاید «آنیه» من را به نسخه بهتری تبدیل کرد.
*آیا نکته‌ای بوده که و دلتان بخواهد در گفت‌وگو با صبا آن را مطرح کنید؟
به خاطر دارم روزی که اسم عزیزان از جمله مهدی حسینی، ستار اورکی وآقای جلوخانی را آوردند این نکته برای من خیلی جذاب بود که در کنار این عزیزان کار کنم. هرکدام از این عزیزان رزومه‌های حرفه‌ای و تاثیر گذاری در زمینه هنر دارند، حضور و بودن این دوستان اشتیاق من را برای بازی کردن در پروژه بسیار زیادتر کرد.
زهرا طاهریان
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است