ماهنامه صبا
حضور پر رنگ نماهایی از طبیعت شهر، وجه هنرمندانه ی فیلم را پررنگ تر کرده و تصویر کامل تری از شهر و مدیریت آن را به نمایش در آورده است.
سیده زهره میرعابدینی / کارشناس ارشد مدیریت شهری /ماهنامه صبا : در سال ۲۰۲۰ یکی از فیلم های به نمایش درآمده در جشنواره فیلم ونیز که مورد توجه قرارگرفت و در فهرست ده فیلم سال معرفی شده از سوی منتقدان اصلی نیویورک تایمز قرار گفت فیلم مستند city hall یا تالار شهر به کارگردانی فردریک وایزمن (Frederick Wiseman) است؛ مستندسازی که همواره نگاهی دقیق و صریح به ابعاد مختلف اداره امریکا با تمرکز بر نقش نهادهای اجتماعی داشته است در این مستند با تمرکز بر فعالیت های جاری در ساختمان شهرداری بوستون، به عنوان پردیسی حکومتی، روند و جریان تعاملات مدیریت شهری، جامعه مدنی و شهروندان را از زاویه ای نزدیک به بیننده نشان می دهد. از نظر نیویورک تایمز این مستند اساسا تصویری از شهروندان است.
شرکت تولید کننده ی این مستند درباره ی آن می گوید” این فیلم انواع روش های ورود مدیریت شهری به گفت و گوی مدنی با شهروندان بوستون را نشان می دهد؛ شهردار و همکاران او، سیاست های خود در خصوص برابری نژادی، مسکن ارزان قیمت، اقدامات مربوط به تغییرات آب و هوایی، افراد بی خانمان و جرم و جنایت را ارائه می کنند. این فیلم نشان می دهد که چطور یک دولت شهر، طیف گسترده ای از خدمات را به طیف متنوعی از شهروندان ارائه می کند؛ ” در توصیفی دیگر از این مستند آمده است” تالار شهر نقطه ی عطف است؛ اینکه برای اداره ی زندگی عمومی در یک کلانشهر به چیزی بیش از جلسات نیاز است، در زمان دو قطبی شدید در سیاست های ملی و محلی، مستند تالار شهر یک درخواست متمدنانه برای ایجاد همبستگی است”
این مستند که بیش از ۴ ساعت و نیم بدون آنکه تکراری شود در بیننده این احساس را ایجاد می کند که تنها مشاهده کننده نیست و گویی در این فرایند مشارکت داشته است؛ مشاهده، درک و همدلی را به تصویر می کشد به نحوی که به گفته یکی از منتقدان “نگاه طولانی و تامل بر انگیز وایزمن به عملکرد مدیریت شهری بوستون، به یک سمفونی و هم نوایی از فرایندها و نمایشی از استقرار و ماندگاری دموکراسی تبدیل شده است”
حضور پر رنگ نماهایی از طبیعت شهر، وجه هنرمندانه ی فیلم را پررنگ تر کرده و تصویر کامل تری از شهر و مدیریت آن را به نمایش در آورده است.
یکی از جدی ترین و چالشی ترین جلسات در این فیلم، جلسه ای مربوط به راه اندازی کسب و کار پرورش، برداشت و فروش شاه دانه توسط آسیایی تبارها در محله ی دورچستر است. قرار است در طی این جلسات شهروندان جامعه محلی میزبان، با راه اندازی این کسب و کار در محله شان آشنا شوند و نهایتا موافقت کنند. مالکان کسب و کار بر استخدام محلی ها تاکید می کنند و ساکنین سوالات مختلفی دارند. فاصله ی فروشگاه این محصولات با مدارس چقدر است و اینکه آیا مطالعات ترافیکی لازم انجام شده است؟ آیا آنها واقعا آمریکایی های آفریقایی تبار را استخدام می کنند و اینکه آیا راه اندازی چنین فعالیتی در محله جرم خیز و پر ریسک دورچستر باعث افزایش جرم و جنایت در آن نمی شود؟
شهروندان می خواهند مطمئن شوند که این یک جلسه نمایشی و فرمالیته و فقط یک مرحله از مراحل اجرای طرح نیست و نتیجه این مخالفت ها مستقیما به گوش شهردار رسانده شود. جلسه ای که منافع ذینفعان به شدت در تعارض است و نمایندگان مدیریت شهری سعی می کنند نقش یک تسهیلگر را به خوبی ایفا کنند. شهروندان می خواهند همه افرادی که پشت میز نشسته اند نه فقط پیش از اجرای طرح بلکه همیشه در دسترس و پاسخگو باشند.
اگرچه در طول این مستند شاهد حضور شهردار و روایت های جدی و شخصی اش از وظایف، مسئولیتها و اقدماتش هستیم اما این مستند مربوط به او نیست.
این مستند روایتی جدید از تلاش مدیریت شهری برای شنیدن صدای همه ذینفعان است. نشان دادن نقش شهرداری به عنوان نهادی عمومی که فراتر از جلسات و نشست ها و سخنرانی ها به دنبال تسهیل ارتباطات ذینفعان برای رسیدن به تصمیم و عملی بهینه در جهت منافع عمومی است. این فیلم مستند شعار نمی دهد، بزرگ نمایی نمیکند و به دنبال تبلیغ هیچ فرد یا جناحی نیست؛ زیرا مدیریت شهری بیش از هر چیز نیازمند ایجاد فرصت برای تقویت زیرساخت ها و فضای فعالیت اقتصادی و اجتماعی برای همه است. در سال ۲۰۱۴ محققین دانشگاه بوستون برای درک بهتر سیاست های شهری و فرایندهای سیاست گذاری، طرح پژوهشی را به انجام رساندند و با شهرداران شهرهای آمریکا مصاحبه نمودند به طور خلاصه نتایج این تحقیق نشان می دهد علی رغم اندازه شهرها و وابستگی شهرداران به احزاب مختلف، شهرداران اولویت های مشابهی داشته اند: اینکه بخش زیادی از انرژی خود را صرف تفکر در خصوص نحوه توسعه شهرشان و برنامه ریزی در این زمینه، برنامه ریزی حمل و نقل شهرها و نحوه بودجه بندی و استفاده از منابع با توجه به محدودیت مالی موجود نمایند.
وقتی از شهرداران خواسته شد تا چالش های آتی خود را تشریح نمایند فارغ از اندازه شهر به این سه اولویت اشاره نمودند: توسعه اقتصادی،ارتقاء کیفیت زندگی و زیرساخت های شهری؛ این اولویت های یکسان و مشابه شهرها نشان می دهد مدیریت شهری بیش از گذشته نیازمند گفت و گو و مفاهمه میان فعالان این عرصه و ارائه ی روایتی واقعی و قابل فهم از سپهر مسائل شهری و هم فهمی و همبستگی برای رسیدن به راه حل ها، شیوه های مواجه و حل این مسایل و هزینه ها و فرصت های مترتب بر آنهاست.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است