چیستا یثربی درباره تغییر جایگاه زنان در هنر دهه 90 در گفتگو با ماهنامه صبا که به زودی منتشر خواهد شد بیان کرد :
نسل جوان، زنان خیلی تلاشگری دارد و من خیلی خوشم میآید که دخترها یک جور دیگر دارند بزرگ میشوند. من با پرخاشگری مخالف هستم و در فیلمهای اوایل دهه هفتاد این مساله وجود داشت که هدیه تهرانی هم بیشتر این نقشها را بازی میکرد، نمونهاش فیلم «قرمز» فریدون جیرانی که با پرخاشگری تمام میشد. من با این نگاه که زن را به شکل یک سامورایی نشان دهند مخالف هستم! البته در «قرمز» اینطور نبود که زن را سامورایی نشان دهند، او داشت از حقوق خودش دفاع میکرد اما به هر حال در پایان با پرخاشگری تمام شد.
همچنین فیلم «شام آخر» که آن هم برای فریدون جیرانی است و خیلی پرخاشگرانه تمام شد. اما خوشبختانه بعدتر دیدم که تعدیل شد، یعنی زن سلاح به دست در خیابانها راه نیفتاد. زن با استفاده از نیروی تعقل و تواناییهایش راهش را در جامعه باز کرد و چون توانمند بود جامعه به او شغل داد. جهان دارد به سمت همسانسازی موقعیتها میرود. ما در ایران خیلی کار داریم تا به همسان سازی حقوقی هم برسیم اما همین که مردهای ما دارند باور میکنند که زنها چقدر توانمند هستند اتفاق خوبی است.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است