• کد خبر: 10380
  • گروه : اخبار , ویژه ها
  • تاریخ انتشار:23 اردیبهشت 1403 ساعت: 12:35

«دارکوب زبله در اردوگاه»؛تجربه ای عذاب‌آوری برای طرفداران وودی دارکوبه

فیلم«دارکوب زبله در اردوگاه» به‌عنوان دومین تجربه لایو اکشن دارکوب زبله نمی‌تواند عملکرد قابل قبولی داشته باشد و با داشتن یک تیم کارگردانی و نویسندگی ضعیف، می‌تواند تجربه عذاب‌آوری برای طرفداران وودی دارکوبه لقب بگیرد.


فیلم از همان ابتدا شروع عذاب آوری دارد و ظاهرا از همان اول می‌خواهد بگوید که من قرار است شما را تا پایان به شکلی شکنجه کنم که دیگر علاقه‌ای به دیدن شخصیت وودی دارکوبه نداشته باشید. فیلم با اینکه می‌خواهد یک فیلم مناسب کودکان و افراد کم سن و سال باشد، اما از همان ابتدا مشکلاتی دارد که باعث می‌شود حتی فیلم نتواند به اهدافی که دارد برسد. فیلم همان روایت کلیشه‌ای را دارد که در آن وودی وارد تیمی می‌شود که اعضای آن فکر می‌کنند بازنده هستند، اما در پایان همه‌چیز قرار است تغییر کند.

کلیت داستان فیلم روی این موضوع می‌چرخد و در طول آن وودی باید به اعضای کمپ برای نجات آن کمک کند. فیلم روی کاغذ ممکن است هرچیزی را که یک فرد کم سن و سال بتواند از آن لذت ببرد، داشته باشد. اما در واقعیت با اینکه فیلم تمام مواد لازم را در اختیار دارد، صرفا روی کاغذ همه این موارد را در اختیار دارد و در عمل به شکلی عذاب گونه قرار است داستان خود را جلو ببرد. فیلم درواقع دو دسته بازیگر دارد که یک دسته بازیگران کم سن و سال و یک دسته بازیگران بزرگسال هستند که طبق انتظار افراد کم سن و سال شخصیت‌های به مراتب باهوش‌تری نسبت به شخصیت‌های بزرگسال فیلم هستند.

در واقعیت از نظر شخصیت پردازی و داستان فیلم مشکلات زیادی دارد که بدون شک بخش مهمی از آن حماقت بیش از اندازه شخصیت‌های آن است. با اینکه هدف از این موضوع ایجاد صحنه‌های کمدی است، اما زیاده‌روی عجیب سازندگان آن باعث تبدیل شدن این صحنه‌ها به صحنه‌های عذاب‌آوری شده است که حتی تماشا آن می‌تواند سخت باشد. مسئله این است که همیشه فدا کردن چیزی برای رسیدن به هدف دیگری نمی‌تواند نتیجه دهد و حتی می‌تواند باعث تبدیل شدن فیلم به یک فاجعه شود.

درواقع استفاده بی‌رویه از فرمول شخصیت‌های کودک باهوش زمانی می‌تواند جواب دهد که شخصیت‌های بزرگسال صرفا در دست و پا دیگر شخصیت‌ها نباشند و حتی خود شخصیت‌های کودک هم به اندازه کافی جذاب باشند. درهرصورت از نظر داستانی فیلم حرف خاصی برای گفتن ندارد و کلیت داستان و هدف آن نیست است که اهمیت اتحاد و همکاری را نشان دهد که البته درنهایت هم بیننده قرار نیست این پیام را احساس کند و صرفا آن را می‌توانیم از زبان شخصیت‌ها متوجه شویم.

در طول فیلم ما با گروه‌های مختلفی طرف هستیم که درنهایت هم قرار نیست این تنوع از نظر استعداد چندان تاثیر عجیبی روی داستان داشته باشد و حتی درنهایت اهمیت مسابقه‌ای که در طول داستان وعده داده می‌شود، بی‌اهمیت خواهد شد. البته به‌طور کلی انتخاب بازیگران درکنار فیلمنامه ضعیف هم نقش زیادی در عملکرد کلی این شخصیت‌ها داشته است و درنهایت هم اجراهای ضعیف و متوسطی را در طول فیلم شاهد هستیم که متاسفانه شاهد انتخاب‌های نامناسبی هستیم.

به‌صورت کلی فیلم می‌خواهد یک تجربه سرگرم کننده را ارائه کند و زمانی‌که متوجه می‌شود نمی‌تواند با شخصیت‌های انسانی خود به این هدف برسد، پس تنها یک هدف باقی می‌ماند و آن هم تمرکز بیشتر روی شخصیت دارکوب زبله و دیگر شخصیت‌های انیمیشنی فیلم است. البته وقتی در مورد فیلم«دارکوب زبله در اردوگاه» صحبت می‌کنیم بدون شک این طبیعی است که بیشترین انتظار ما از شخصیت اصلی فیلم باشد، اما متاسفانه او هم قرار است ما را ناامید کند.
متاسفانه وقتی صحبت از مشکلات فیلمنامه می‌شود، نمی‌توان به‌تنهایی یک اثر را نجات دهد. شخصیت دارکوب زبله باید شخصیتی شیطان و شر باشد و در طول فیلم هم چنین تلاشی را شاهد هستیم، اما درنهایت نحوه به تصویر کشیدن این شخصیت به شکلی نیست که بتواند باعث رضایت ما شود و اسیر مشکلات فیلم شده است. اگر یک مقایسه کنیم، شخصیت سونیک درواقع نقطه سقوط یا نجات فیلم‌های سونیک بوده است و درنهایت هم توانست باعث گسترش دنیای آن شود.

اما در اینجا نمی‌توانیم چنین موضوعی را در مورد وودی دارکوبه بگوییم و مشکلاتی در طول فیلم وجود دارند که باعث می‌شود این موضوع هرگز رخ ندهد. یک مشکل کمدی فیلم است که کیفیت بسیار پایینی دارند و حتی اگر بگوییم فیلم برای کودکان بیشتر در نظر گرفته شده است، اما نمی‌تواند کیفیت پایین آن را توجیه کند. درواقع در طول انیمیشن می‌توانید حتی یک لبخند هم نزنید و کلیت برنامه سازندگان برای بخش کمدی فیلم جواب نداده است و این خبر بدی می‌تواند برای آن باشد.

صد البته که بخشی از این موضوع به‌خاطر کیفیت پایین شخصیت‌های انسانی فیلم هم است، اما درنهایت حتی شخصیت محبوبی مثل وودی دارکوبه هم قرار نیست فیلم خود را نجات دهد. بااین‌حال شخصیت باز بازرد نسبت به دیگر شخصیت‌ها عملکرد بهتری دارد و می‌توان گفت تنها شخصیتی که واقعا نقش خود را ایفا می‌کند، این شخصیت شرور است و حداقل در بخش خود می‌تواند ستاره فیلم لقب بگیرد و صد البته رابطه او با دارکوب زبله هم تا حدودی جواب داده است. بااین‌حال مشکل بزرگ دیگری که وجود دارد بدون شک کیفیت پایین شخصیت‌های انیمیشنی است.

نکته اول طراحی شخصیت‌ها تا حدی تو ذوق می‌زند و ظاهرا سازندگان بین یک شخصیت واقع‌گرایانه با یک شخصیت فانتزی حداقل در مورد دارکوب زبله دو دل مانده‌اند. ازطرفی کیفیت فنی آن به شکلی است که واقعا نمی‌توان تصور کرد که فیلم در سال ۲۰۲۴ پخش شده است و صد البته بودجه پایین و اینکه هدف اولیه پخش خانگی بوده است می‌تواند این موضوع را تا حدودی توجیه کند. در هر حال این موضوع تاثیر منفی روی کلیت فیلم گذاشته است و باعث می‌شود نتوانیم آن ارتباطی که لازم است با فیلم بر قرار کنیم و این موضوع حتی می‌تواند در مورد افراد کم سن و سال هم صدق کند.

فیلم«دارکوب زبله در اردوگاه» به‌عنوان دومین تجربه لایو اکشن دارکوب زبله نمی‌تواند عملکرد قابل قبولی داشته باشد و با داشتن یک تیم کارگردانی و نویسندگی ضعیف، تیم بازیگری متوسط، شخصیت پردازی ضعیف، کمدی ضعیف و کیفیت پایین شخصیت‌های انیمیشنی می‌تواند تجربه عذاب‌آوری برای طرفداران وودی دارکوبه لقب بگیرد. در هر حال این فیلم می‌تواند برای طرفداران دارکوب زبله یک ناامیدی بزرگ لقب بگیرد.

کلید واژه:
گروه بندی: اخبار , ویژه ها

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است

× برای درج دیدگاه باید وارد شوید