ماهنامه صبا
در فصل جدید جوکر مخاطبانی که پیش‌تر برنامه را صرفاً برای خندیدن دنبال می‌کردند، حالا با تجربه‌ای مواجه شدند که در آن شوخی‌های روزمره زوج‌ها، اختلاف‌نظرهای آشکار یا پنهان و تعاملات واقعی میان نسل‌ها بازتاب یافت.
رئالیتی‌شوی «جوکر طبقه ۲۱» با اجرای احسان علیخانی، در فصل اخیر خود با تغییراتی ساختاری همراه شد که بیش از هر چیز، به دلیل حضور زوج‌ها به‌عنوان شرکت‌کننده، توجه‌ها را برانگیخت. این تصمیم جسورانه، نقطه عطفی در مسیر برنامه محسوب می‌شود و بحث‌های گسترده‌ای در حوزه رسانه، فرهنگ و سرگرمی به همراه داشت.
مهم‌ترین نوآوری این فصل، جایگزینی رقابت فردی با تعاملات زوجی بود. ساختاری که فراتر از شوخی و طنز، امکان نمایش پیچیدگی‌های رابطه‌ای مانند همکاری، رقابت درون‌زوجی، اختلاف‌نظر و همدلی را فراهم کرد. این ویژگی به خلق لحظات دراماتیک و طنزآمیز منحصربه‌فرد انجامید و برنامه را از یک رقابت صرفاً کمیک، به نمایشی چندوجهی و روایی تبدیل کرد.
افزایش عمق عاطفی و اجتماعی، از مهم‌ترین نتایج این تغییر بود. مخاطبانی که پیش‌تر برنامه را صرفاً برای خندیدن دنبال می‌کردند، حالا با تجربه‌ای مواجه شدند که در آن شوخی‌های روزمره زوج‌ها، اختلاف‌نظرهای آشکار یا پنهان و تعاملات واقعی میان نسل‌ها بازتاب یافت. این روند، هم‌ذات‌پنداری تازه‌ای میان مخاطبان، به‌ویژه زوج‌های جوان ایجاد کرد و «جوکر طبقه ۲۱» را به تجربه‌ای اجتماعی بدل ساخت.
با این حال، فصل جدید در حفظ توازن میان سرگرمی و تجربه‌گرایی با چالش‌هایی مواجه بود. یکی از مهم‌ترین انتقادات، کاهش روحیه رقابت فردی و از بین رفتن فضای استراتژیک برنامه بود که در فصل‌های قبلی یکی از جذاب‌ترین عناصر «جوکر» محسوب می‌شد. زوج‌هایی که موظف به همکاری بودند، گاهی به قیمت کاهش خلاقیت فردی و استراتژی‌های شخصی، فقط در چارچوب تعامل تعریف شدند.
از سوی دیگر، نمایش‌هایی چون حضور اکبر عبدی با پوشش زنانه، که پیش‌تر در آثار داستان‌محورش معنا داشت، در این قالب بدون پشتوانه روایی صرفاً برای خنده زودگذر استفاده شد. این نوع از شوخی‌ها که بیشتر متکی به چهره بازیگران هستند تا موقعیت‌های هوشمندانه، انتقادهایی را از سوی برخی مخاطبان برانگیخت.
از لحاظ فنی، تولید فصل جدید با دقتی درخور توجه همراه بود. استفاده از نورهای گرم برای ایجاد حس صمیمیت و نورهای سرد در موقعیت‌های رقابتی، تنوع حسی برنامه را افزایش داد. طراحی دکور با تلفیقی از عناصر مدرن و سنتی، فضایی خانوادگی اما حرفه‌ای ایجاد کرد. تدوین پویا و تمرکز بر چهره شرکت‌کنندگان نیز به انتقال بهتر احساسات انجامید، هرچند گاهی افراط در استفاده از خنده‌های مصنوعی، حس طبیعی بودن لحظات را کاهش داد.
در حوزه بازخوردها، واکنش‌ها متنوع بود. طبق تحلیل‌های فضای مجازی و نظرسنجی‌های غیررسمی، حدود ۴۰٪ از مخاطبان قدیمی برنامه، فصل جدید را دور شدن از هویت اصلی «جوکر» دانستند. در مقابل، ۶۰٪ از مخاطبان جدید، به‌ویژه زنان و خانواده‌ها، این تغییر را مثبت ارزیابی کردند. این داده‌ها نشان‌دهنده شکافی نسلی و ذائقه‌ای در درک طنز و سرگرمی در رسانه ایران است.
«جوکر طبقه ۲۱» در مجموع، تلاشی ارزشمند برای بازتعریف رئالیتی‌شو در ایران بود؛ تجربه‌ای که اگرچه در همه بخش‌ها موفق نبود، اما جسارت در نوآوری و توجه به روابط انسانی در آن مشهود بود. حال باید دید آیا این فرمت زوج‌محور در فصل‌های بعدی ادامه خواهد یافت یا تیم تولید به فرمت کلاسیک بازمی‌گردد. آنچه مسلم است، این فصل از «جوکر» بیش از آنکه صرفاً سرگرم‌کننده باشد، زمینه‌ای برای تأمل درباره ساختار خانواده، رابطه، طنز و رسانه در جامعه ایران فراهم کرد.